Scoren in de bekerfinale (5): De wraak van Igor Gluscevic

Igor Gluscevic kust de KNVB beker die hij met Dirk Kuyt vasthoudt. - Foto: KNVB Media

Feyenoord en AZ spelen op 22 april de honderdste bekerfinale. Wie scoort in de finale schrijft historie. Voor zichzelf. En voor de club. KNVB.nl blikt de komende weken met een aantal spelers terug op de goal die hun club eeuwige roem bracht. In deel vijf Igor Gluscevic, die met FC Utrecht in 2003 revanche nam voor de verloren finale van een jaar eerder.

Voor een bliksembezoek keert hij terug op bekende grond. Iets minder haar, maar niet minder populair. Als FC Utrecht-trainer Jean-Paul de Jong de gast op trainingscomplex Zoudenbalch herkent, volgt een spontane omhelzing. “Igor, ouwe doelpuntenmaker!”

Rick Kruys – assistent van De Jong – haast zich om voor de training nog snel een handje te komen geven. “Als supporter heb ik van hem genoten. Igor is een grote speler in de geschiedenis van FC Utrecht.”

Igor Gluscevic, voormalig aanvaller uit Montenegro, hoort het goedkeurend aan. De lach is bij hem altijd dichtbij. In zijn periode bij FC Utrecht (2000-2003) maakt hij in totaal zo’n 50 doelpunten voor de club die hij voor altijd in zijn hart sluit. Utrecht houdt van Igor, Igor houdt van Utrecht. Nog altijd. “Dit is voor mij de beste club waarvoor ik in het buitenland heb gespeeld. En dat zijn er nogal wat. Ik keer hier altijd met een bijzonder gevoel terug”, zegt hij in nog altijd perfect Nederlands.

Tien jaar nadat hij zijn loopbaan bij Heracles Almelo heeft beëindigd, is Gluscevic actief als spelersmakelaar. Hij behartigt de zaken van zo’n 35 talentvolle voetballers. Na het gesprek in Stadion Galgenwaard haast hij zich naar Borussia Dortmund. “Ze zijn geïnteresseerd in een speler die ik begeleid.”

Memorabel

In zijn geliefde Utrecht is Gluscevic voor altijd verbonden aan de twee bekerfinales die FC Utrecht in 2002 en 2003 speelde. Stuk voor stuk memorabele edities. In 2002 is FC Utrecht een halve minuut verwijderd van de eerste winst sinds 1985. Door twee treffers van de ontwapenende Montenegrjin wordt een 0-1 achterstand tegen Ajax omgebogen. Een buitenspelgoal van Wamberto (“wel twee of drie meter”) en een sudden death-doelpunt van Zlatan bederft de Utrechtse feestvreugde. “Een moeilijke situatie”, zegt Gluscevic met veel gevoel voor understatement. “We hadden verdiend om te winnen.”

Een jaar later al volgt de revanche. Als Igor en co opnieuw de eindstrijd halen. Deze is keer Feyenoord de opponent. “We zeiden na de wedstrijd tegen Ajax al: ‘misschien krijgen we nog een kans.’ En zo was het. De finale tegen Feyenoord was onze revanche voor de verloren finale van een jaar eerder.”

FC Utrecht dendert over Feyenoord heen en wint met 4-1. Opnieuw zijn er twee treffers van Gluscevic. De wraak van Igor is daar. “Ik scoor twee keer tegen Ajax en twee keer tegen Feyenoord. Het is jammer dat we niet tien finales hebben gespeeld”, zegt hij grijnzend.  “Anders had ik op 20 doelpunten in een bekerfinale gestaan.”

Utrecht heeft dan toch zijn KNVB Beker te pakken. Met dank aan Igor. “Een supergevoel. Niet alleen als speler, maar ook voor het team, de club en deze mooie stad.”